Мақолаҳо
Ситоиши Душанбе дар ашъори шуарои муосири тоҷик
Аҷаб шаҳри дилороӣ, Душанбе, Хаёлам зеби дунёӣ, Душанбе Оре, Душанбе – пойтахти Ҷумҳурии Тоҷикистон, яке аз марказҳои маънавию фарҳангӣ, яке аз шаҳрҳои калонтарини Тоҷикистон мебошад. Шаҳри Душанбе аз шумори шаҳрҳои мутараққии минтақаи Осиёи Марказӣ буда, дар водии Ҳисор, дар баландии 750-930 м аз сатҳи баҳр ҷой гирифтааст. Масоҳати шаҳри Душанбе зиёда аз 124,6 км2 мебошад. Пойтахти кишвари мо-шаҳри Душанбе таърихи худро дорад. Мувофиқи баъезе сарчашмаҳо дар замони тоинқилобӣ Душанбе як...
Таҷлили Наврӯз дар даврони муосир
Наврӯз аз маросими қадимаи мардуми ориёӣ ва форсу тоҷик буд. Махсусан мардуми Эронзамин аз замонҳои пеш ин ҷашнро ҳамчун маросими расмӣ истиқбол менамуданд ва расму оинҳояшро ба ҷо меоварданд. Дигар кишварҳо, аз он ҷумла кишварҳои Осиёи миёна Наврӯзро ба таври ғайрирасмӣ дар сурати пухтупазҳои суннатӣ-баҳорӣ, шинонидани ниҳолу тозакунии ҷӯю каналҳо, шудгору кишти ҳар гуна маҳсулот, хонатозакунӣ ва амсоли инҳо пешвоз мегирифтанд. Аммо имрӯз ин ҷашнро дар бисёре аз кишварҳои Ховари миёна, Осиёи Миёна, Қафқоз, Ҳинд...
ҲИМОЯИ НАВРАСОНУ ҶАВОНОН АЗ ГАРАВИШ БА ТУНДГАРОӢ {КИБЕРТЕРРОРИЗМ}
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми имсолаи худ таъкид намуданд, ки «Ҳисси баланди миллӣ, худшиносиву худогоҳӣ, ватандӯстиву ватанпарастӣ ва садоқати ҷавонони мо ба Ватан, миллат ва обу хоки сарзамини аҷдодӣ гарави амнияту осоиши ҷомеа, пешрафти давлат ва ободии имрӯзу фардои Тоҷикистони соҳибистиқлол мебошад.Дар шароити ҷаҳони пурҳаводиси муосир бисёр муҳим аст, ки ҷавонони мо мисли солҳои 90-уми асри гузашта фирефтаи таблиғоти нерӯҳои...
Сухангустари беназир
Афғонов Сафаралӣ – омўзгори фанни забон ва адабиёти тоҷики Литсейи Президентӣ барои хонандагони болаёқти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Аълочии маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон Сухангустари беназир Лоиқ Шералӣ бемуҳобот шоири фарзонаи миллат, яке аз чеҳраҳои шинохта ва яке аз ахтарони дурахшони адабиёти муосири тоҷик буда, бо ғазалу суруд, дубайтию рубоиёти намакини хеш дар қалби ҳаводорони сухани ноби форсии тоҷик...
Оид ба баъзе хусусияти ҷумлаи унвонӣ дар забони адабии тоҷик
Афғонов Сафаралӣ – омӯзгори фанни забон ва адабиёти тоҷики Литсейи Президентӣ барои хонандагони болаёқати Тоҷикистон, Аълочии маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон Оид ба баъзе хусусияти ҷумлаи унвонӣ дар забони адабии тоҷик Забони тоҷикӣ ба гӯруҳи забонҳои ҳиндуаврупоӣ ва оилаи забонҳои эронӣ шомил буда, аз забонҳои қадимтарини дунёст, ки таърихи дерин дорад ва имрӯз моҳияти байналмилалӣ пайдо намуда, бо ин забон беш аз 200 миллион нуфус дар манотиқи мутафариқ...
Ҷумлаи унвонӣ дар ашъори Лоиқ
Афғонов Сафаралӣ – омўзгори фанни забон ва адабиёти тоҷики Литсейи Президентӣ барои хонандагони болаёқти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Аълочии маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон Ҷ у м л а и у н в о н ӣ д а р а ш ъ о р и Л о и қ Дар забоншиносии тоҷик оид ба ҷумлаи унвонӣ асар ва ё мақолаи махсуси илмӣ перомуни асрҳои мансуру манзум навишта нашудааст. Банда тасмим гирифтаам, ки аз ашъори диловезу намакини Лоиқ Шер...
Ҷумлаҳои содаи унвонӣ дар “Куллиёт”-и 5-ҷилдаи Фазлиддин Муҳаммадиев (Ҷилдҳои 1, 2, 3,)
Афғонов Сафаралӣ – омӯзгори фанни забон ва адабиёти тоҷики Литсейи Президентӣ барои хонандагони болаёқати Тоҷикистон, Аълочии маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон Ҷумлаҳои содаи унвонӣ дар “Куллиёт”-и 5-ҷилдаи Фазлиддин Муҳаммадиев (Ҷилдҳои 1, 2, 3,) ...
Барқарорсозии файлу папкаҳои нестшуда
Ҳангоми кор намудан бо компютер бо ҳодисаҳои гуногун вохурдан мумкин аст. Яке аз чунин ҳодисаҳо ин нест шудани маълумотҳо аз хотираи компютер ва ё флеш – карта мебошад. Бисёри истифодабаррандагони компютер бо чунин мушкилотҳо вохурдаанд, ки маълумотҳои чандсола ҷамъкардаи онҳо дар як лаҳза нест мешавад. Сабаби рух додани чунин ҳодисаҳо аксаран вақт ба саросемагӣ ва ё маълумоти кофӣ надоштани истифодабарандагони компютер вобаста аст. Инчунин вирусҳои комютерӣ низ имконияти мазкурро доранд. Тараққиёт ва пешра...
Мавлоно Ҷалолуддини Балхӣ. Чанд порчаи интихобӣ аз “Фиҳӣ мо фиҳӣ”
Ман аз шеър безорам Маро хӯйест , ки нахоҳам ҳеҷ диле аз ман озурда шавад. Ин ки ҷамоате худро дар самоъ бар ман мезананд ва баъзе ёрон эшонро манъ мекунанд, маро он хуш намеояд ва сад бор гуфтаам, барои ман касеро чизе магӯед ман ба он розиям. Охир, ман то ин ҳад дилдорам, ки ин ёрон, ки назди ман меоянд, аз бими он ки малул нашаванд, шеъре мегӯям, то ба он машғул шаванд.М Вагарна, ман аз куҷо, шеър аз куҷо ? ...
Ҷашни Сада
Таърих Бино ба тадқиқоти олими мардумшинос ва мутахассиси фолклор Равшан Раҳмонӣ таърихи нишонаҳои пайдоиши ҷашни Сада, ки марбут ба Хуршед ва тимсоли он оташ мебошад, хеле қадимӣ буда, ба замони пеш аз ориёӣ ва ҳатто аз он ҳам дуртар мерасад. Доир ба арзи ҳастӣ намудани он аввалин ахбор дар фарҳанги гуфторӣ (шифоҳӣ), устураҳои мансух ишора рафта ва тавассути ин ду сарчашма ба осори хаттӣ роҳ ёфтааст. Хеле муҳим аст, ки боварҳо ва нишонаҳои эътиқод ба Хуршеду оташ, ки сабабгори аслии ба вуҷуд ом...